Kültürümüzde düğünlerde yeni evlenen çiftlere eş, dost ve akrabalar tarafından ihtiyaçlarını gidermek adına birtakım ziynet eşyalar, altın ve para hediye edilmektedir. Boşanma süreçlerinde ve hatta henüz yeni evlenilmişken bile aileler ve eşler arasında takılan takıların kime ait olduğu büyük soru işaretleri yaratmaktadır. Genel kanı olarak da erkeğe takılanların erkeğe, kadına takılanların kadına ait olduğu düşünülmektedir.

Türk Hukukunda iki tür boşanma davası bulunmaktadır. Bunlardan biri çekişmeli boşanmadır. Çekişmeli boşanmada taraflar boşanma yahut boşanmanın doğuracağı sonuçlardan biri veya birkaçı konusunda anlaşma sağlayamaması durumunda açılan dava türüdür. Bir diğeri anlaşmalı boşanma davasıdır. Anlaşmalı boşanma davasının açılabilmesinin ön koşulu tarafların evlilik birliğinin en az 1 yıldır devam ediyor olmasıdır. 1 yıl ve daha uzun

Türk hukukunda evlilik birliğinin tarafların iradeleri ile sona erdirilmesi hallerinden biri boşanmadır. İki tür boşanma davası bulunmaktadır. Eşlerin boşanma ve sonuçlarına ilişkin iradelerinin uyuştuğu hallerde anlaşmalı boşanma davası yoluna gidilebilmektedir. Eğer ki taraflar boşanma konusunda yahut boşanmanın doğuracağı sonuçlar bakımından hemfikir değillerse yani boşanma veya sonuçları hususunda bir uyuşmazlık söz konusu ise çekişmeli boşanma davası

Nafaka, boşanma davası neticesinde velayet hakkı kendisinde bulunan eşe diğer eşin ödediği yahut eşlerden birinin boşanma davası süresince ve boşanma davası neticelendikten sonra boşanmadan kaynaklı olarak ekonomik anlamda kayba uğrayacak eşin diğer eşe ödemesi yönünde mahkemece karar verilen bedeldir. Nafakanın tazminattan farkı kusura bağlı bir tespitin yapılmıyor olmasıdır. Buradaki hedef evlilik birliği içinde birbirine giderler

Evlilik sözleşmesi medyaya yansıyan yönüyle içeriği insanlar tarafından en yanlış bilinen konulardan biridir. Toplumda içerik olarak evlilik birliğinin devamı süresince eşlerin birbirlerine karşı yükümlülüklerini, boşanma ihtimalindeki koşulları düzenleyen bir sözleşme olarak bilinmektedir. Örneğin; “Evlilik süresince sigarayı bırakacak, bırakmadığı takdirde herhangi bir maddi talepte bulunmayacak.”, “Evlilik birliği içerisinde asla çocuk sahibi olunmayacak.”, “Boşanma halinde erkek eş

Boşanma davaları anlaşmalı boşanma ve çekişmeli boşanma davaları olarak iki türdedir. Anlaşmalı boşanma davaları eşlerin evlilik birliğini sona erdirme ve devamı hususlarda anlaşma sağlayarak açılan ve hâkimin de tarafların bu anlaşması doğrultusunda boşanmaya hükmettiği boşanma davasıdır. Anlaşmalı boşanma davalarında taraflar anlaştığı hususlardan hiçbirinin sebebini açıklamak ve ispat etmek mecburiyetinde değildirler. Davada tarafların anlaşma iradelerinin açıklanması

Anlaşmalı boşanma davası açabilmenin ön koşulu evlilik birliğinin en az 1 yıldır devam ediyor olmasıdır. 1 yıl ve daha uzun süredir evli olan çiftlerin evlilik birliğini devam ettiremeyecekleri konusunda hemfikir olmaları halinde, bu kararın yanında boşanmanın sonuçlarına ilişkin de anlaşma sağlayarak anlaşmalı boşanma yoluna gidebilirler. Anlaşmalı boşanma, çekişmeli boşanmaya nazaran daha kısa süren bir dava

Anlaşmalı boşanma, tarafların boşanma neticesinde doğacak olan maddi ve manevi tüm konularda mutabık olması durumunda evlilik birliğini sona erdirmesidir. Anlaşmalı boşanmada taraflar nafaka, velayet, mal paylaşımı, velayet gibi boşanma hukuku konularında anlaşmaya varmışlardır. Bu anlaşma “Anlaşmalı Boşanma Protokolü” denilen bir sözleşme ile imza edilecek ve hakim huzurunda da beyan edilecektir; çünkü anlaşmalı boşanmada yalnızca tarafların

Nafaka, boşanma davası neticesinde velayet hakkı kendisinde bulunan eşe diğer eşin ödediği yahut eşlerden birinin boşanma davası süresince ve boşanma davası neticelendikten sonra boşanmadan kaynaklı olarak ekonomik anlamda kayba uğrayacak eşin diğer eşe ödemesi yönünde mahkemece karar verilen bedeldir. Nafakanın tazminattan farkı kusura bağlı bir tespitin yapılmıyor olmasıdır. Buradaki hedef evlilik birliği içinde birbirine giderler

Velayet, ergin olmayanların ve bazen ergin olan kısıtlının şahıs varlığına ve malvarlığına ilişkin haklarını kullanabilmesi, güvenlik ve menfaatlerinin sağlanabilmesi için ana-babaya verilen hak ve sorumluluklardır. Velayet hakkı yalnızca çocuğun anne ve babasına tanınmaktadır. Yasal bir sebep olmadıkça velayet ana ve babadan alınamaz, başkalarına devredilemez, mirasçılara geçmez. TMK m 336’ya göre evlilik birliği süresince ana ve